Дар даврони Истиқлолият як зумра донишмандони забоншинос ба воя расиданд, ки саҳму хидмати онҳо дар рушду густариши забони тоҷикӣ нақши муҳимме дорад. Абдусалом Мамадназаров яке аз онҳост. Фаъолияти илмиву омўзгории ин марди  фозил аз ибтидои солҳои  80-уми садаи гузашта бо даргоҳи муқаддаси илму маърифат – Донишгоҳи миллӣ сахт иртибот дошта, ў дар ин боргоҳ аз омўзгори одӣ то ба профессори кафедраи забони англисии факултети забонҳои Осиё ва Аврупо камол ёфтааст. Ман ифтихор дорам, ки бо ин марди шариф аз ибтидои солҳои 80-ум ошно ҳастам ва солҳои зиёде якҷо фаъолияти илмиву омўзгорӣ доштем. Асару мақолаҳое, ки ў дар байни ин солҳо офаридааст, аз лиҳози умқи пажўҳиши илмӣ сабку услуб, тарзи таҳия, ҷобаҷогузории 

Дар бораи таърихи ташаккули халқи тоҷик ва забони он дар байни донишмандон баҳсу мунозираҳои зиёде сурат гирифтааст, ки бештари ин баҳсҳо ба давраҳои охир, асосан ба садаи ХХ, аниқтараш ба давраи шўравӣ ва таъсиси ҷумҳурии мухтор (1924) ва ҷумҳурии шўравии сотсиалистии Тоҷикистон (1929) ва баъд аз он рост меояд. То даврони шўравӣ халқҳои сарзамини Осиёи Миёна (на танҳо, балки дар ҳайати халқҳои дигари давлати шўравӣ) аз рўи аломати миллӣ тақсимбандӣ нашуда буданд ва ин таҷриба ҳам барои бори аввал дар Иттиҳоди Шўравӣ ва баъди ҷанги дувуми ҷаҳонӣ дар Югославия дар амал пиёда гардид. Пайдо шудани чунин баҳсҳо дар давраи шаклгирии Ҷумҳурии мухтори Тоҷикистон ва баъд аз он табиӣ буд, зеро акнун ҳар як давлати

Дар даврони истиқлолият забони модарии мо ба куллӣ симои худро дигаргун намуда, ба забони тавонои расмиву давлатии Ҷумҳурии соҳибистиқлоли Тоҷикистон табдил ёфт. Он дар тамоми ҷанбаҳои ҳаёти сиёсӣ, иқтисодӣ ва иҷтимоӣ мавриди истифода қарор гирифта, оҳиста – оҳиста ба забони робитаҳои байналмилалӣ ва муошироти байни халқҳои сокини ҷумҳурӣ мубаддал гардид. Заминаҳои ин пешрафти муҳим пеш аз ҳама бо татбиқи  пайваста ва пайгиронаи сиёсати Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон бо роҳбарии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Ҷаноби Олӣ Эмомалӣ Раҳмон дар робита ба забони давлатӣ муҳайё гардид.
Сарвари давлат дар ҷаласаи ифтихорӣ ба муносибати 25-солагии 

Дар даврони Истиқлол барои рушди забони давлатӣ шароити мусоид фароҳам шудааст. Кумитаи забон ва истилоҳоти назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон (2009) таъсис ёфтааст. Корҳои зиёде оид ба рушди забон анҷом шудааст. Бар ивази Қонуни забон Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи забони давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон» (5 октябри соли 2009) қабул гардид. Асарҳои зиёди илми оид ба забоншиносӣ ва таърихи забон офарида шуданд. Махсусан, асарҳои Президенти кишвар, Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ, Ҷаноби Олӣ Эмомали Раҳмон дар бахши забоншиносӣ хеле муҳиманд. Аз ҷумла, асари «Забони миллат – ҳастии миллат. Китоби якум. Ба сўйи пояндагӣ» (2016) барои таҳқиқи илмии таърихи забони тоҷикӣ аҳамияти бузург

Дар сайти расмии Агентии коррупсия раддияи ин идораи муътабар оид ба иштироки кормандони он  (Одинамаҳмадзода П., Розиқзода Ҳ. ва дигарон, ки номи онҳоро худи Одинамаҳмадзода П. медонад), вале ош нахӯрдани онҳо баромадааст. Онҳо гӯё барои назорат ва тартиб додани ҳуҷҷат (дар сурати содир шудани ҳуқуқвайронкунӣ) омада бошанду халос. Мо аз Агентӣ изҳори сипос мекунем, ки ҳадди ақалл иштироки кормандони худро бар уҳда гирифтааст. Фақат бояд Агентӣ шарҳ медод, ки оё аз рӯи қонунгузорӣ кормандони коррупсия ҳақ доранд, ки ба танҳоӣ ва пинҳонӣ ба оши наҳор рафта, иштирок карда, ош хӯрда, баъд аз се рӯз санад тартиб диҳанд? Оё имкон дорад, ки шоҳидонро (Аҳёев Б., Насриддинов А.) дар рӯзи 31.07.17 пурсида, санадро рӯзи 29.07.17 таҳия